Msza Święta odpustowa w Kościele p.w. Chrystusa Króla w Osieku połączona została z Mszą Dziękczynną w 25- lecie przyjęcia święceń kapłańskich przez proboszcza Wojciecha Skowrona. Homilię wygłosił ks. Marek Leśniewski, a eucharystię odprawiali wraz z proboszczem księża z Dekanatu Lubin Wschód oraz salezjanie z innych Dekanatów. Szanowny Jubilat świętował tę rocznicę z rodziną i zaproszonymi gośćmi.

– 25 i 50-lecie przyjęcia święceń kapłańskich  to w naszym kościele najważniejsze jubileusze.  Jestem zaszczycony, że dane mi jest w tym ważnym wydarzeniu uczestniczyć. Dziękuję za zaproszenie, a Panu Bogu za to, że skrzyżował nasze życiowe drogi – mówił wójt Gminy Lubin Tadeusz Kielan.- Z całego serca dziękuję, za księdza posługę w osieczeńskiej parafii, za zaangażowanie i serce wkładane w życie naszej wspólnoty, za dbałość o parafialne świątynie, które pod księdza okiem odzyskują dawny blask. W imieniu mieszkańców, ale i swoim własnym składam serdeczne podziękowania za to, że jest ksiądz duchowym przewodnikiem naszej małej społeczności, wskazującym drogi, którymi powinniśmy podążać, zachowując szacunek dla chrześcijańskiej tradycji i naszych korzeni. Z okazji dostojnej 25-tej rocznicy kapłaństwa dziękuję za wspólnie przeżyty czas, składam serdeczne życzenia wielu potrzebnych łask bożych, zdrowia i wszelkiej pomyślności w trudach pełnionej posługi duszpasterskiej.

Wraz z wójtem, księdzu proboszczowi dziękowali mieszkańcy wspólnoty parafialnej.

– Z okazji 25-lecia kapłaństwa, w imieniu wspólnoty parafialnej życzymy księdzu dużo zdrowia, pogody ducha, wielkiej radości z każdego dnia kapłańskiej służby, bożego błogosławieństwa i obfitości darów Ducha Świętego. Na dzisiejszej Mszy Świętej w sposób szczególny otaczamy księdza modlitwą, dziękujemy Panu Bogu za księdza obecność, za wszystko dobro czynione dla nas. Niech to szlachetne powołanie i namaszczone ręce błogosławią nas wszystkich- mówiła wzruszona Wanda Paździerz, członkini Rady Parafialnej.

Ksiądz Wojciech Skowron ma bardzo bogaty życiorys posługi kapłańskiej, poproszony o opowiedzenie o niej długo mówi z uśmiechem:

– Urodzony w Częstochowie w 1965 r., mam dwóch braci (także mundurowych!), starszy pracuje w Straży Miejskiej w Częstochowie,  młodszy jest sędzią w Sądzie Rejonowym w Tarnowskich Górach.  Po maturze rozpocząłem studia teologiczne. Ukończyłem je w Krakowie, w roku 1994 tytułem magistra teologii. W czerwcu 1994 roku złożyłem śluby wieczyste w Zgromadzeniu Salezjańskim, przyjąłem święcenia diakonatu, a  19 grudnia 1994 r. z rąk śp. biskupa Adama Śmigielskiego przyjąłem święcenia kapłańskie. Było to w moim rodzinnym mieście w Częstochowie.

Po święceniach pracowałem głównie w duszpasterstwie parafialnym: w Lubinie,  Poznaniu, Częstochowie,  Środzie Śląskiej,  Dąbrowie Górniczej i od 2012 roku w Osieku. Pracowałem również w Ośrodku Młodzieżowym i w Internacie Salezjańskiego Ośrodka Szkolno – Wychowawczego.  Aby skutecznie i profesjonalnie pracować w tych ośrodkach ukończyłem studia podyplomowe: z pedagogiki leczniczej (potrzebne do pracy z młodymi osobami z różnymi dysfunkcjami fizycznymi), z zarządzania w oświacie oraz studium socjoterapii. Ponadto uczestniczyłem w wielu szkoleniach pomocnych w realizowaniu projektów obejmujących pracę z dziećmi i młodzieżą, żyjących na co dzień w dysfunkcyjnych rodzinach m.in. przez alkohol.

To moje obecne kapłaństwo w Osieku jest jednak zupełnie inne niż kapłaństwo realizowane w poprzednich miejscach. Po pierwsze – parafia jest na wsi (choć blisko Lubina), po drugie – pracuję sam (czasem potrzebuję pomocy innych księży – na czas wyjazdów na rekolekcje, krótki urlop, czy też uroczystości rodzinne), po trzecie – wiele czasu i sił poświęcam na renowację zabytkowych świątyń, których w parafii mamy dwie: w Osieku i Pieszkowie. W tym ostatnim działaniu współpracuję m.in. z Gminą Lubin, ze Starostwem Lubińskim i dwukrotnie z Fundacją Polska Miedź z Lubina.

Nie byłoby jednak wielu zrealizowanych zadań – i tych w zakresie materialnego dbania o świątynie i tych duszpasterskich (nabożeństwa, pielgrzymki, spotkania, adorację, akademie i wiele innych) – gdyby nie grupa dobrych parafian, którzy rozumieją co to jest parafia. Że to nie tylko ksiądz, ale to wszyscy, którzy wspólnie ze swoim duszpasterzem, chcą świadomie realizować osobiste powołania do świętości … i za to chciałbym im najbardziej podziękować – że są ze mną – mówi ksiądz Wojciech Skowron.

(JI)