Kościół parafialny w Siedlcach

Kościół parafialny pw. św. Michała Archanioła

siedlce kosciol

  O budowie w osadzie katolickiej kaplicy mówi dokument lokujący wieś Siedlce na prawie magdeburskim. Został on wystawiony przez księcia głogowskiego, Konrada II Garbatego w dniu 23 listopada 1257 roku. W niespełna sto lat później, w roku 1335, w miejscu kaplicy rozpoczęto budowę murowanego z kamienia i cegły kościoła, który w 1372 roku przebudowano i poświęcono Najświętszej Marii Pannie oraz św. Janowi. Świątynia była wielokrotnie przebudowywana w 1534 roku, XVIII i XIX wieku. Obecnie jest to gotycka budowla orientowana, jednonawowa, z wyodrębnionym, prostokątnym prezbiterium nakrytym trójdzielnym sklepieniem krzyżowo-żebrowym. Nad nawą znajduje się drewniany późnorenesansowy strop kasetonowy z około 1618 roku. Jego kompozycja tworzy sześć oktagonów (ośmioboków) wyznaczonych szerokimi listwami pomalowanymi na kolor niebieski, które na złączach są zdobione ornamentami w kolorze złota. Zachodzące na siebie oktagony wyodrębniają pola w kształcie kwadratów i leżących sześcioboków. W nich umieszczone są malowidła przedstawiające sceny biblijne opisane w Księdze Rodzaju (Genesis). Na ukosie (fasecie) łączącym ściany z sufitem znajduje się sześć szlacheckich kartuszy herbowych z herbami rodowymi: von Berg, von Glaubitz, von Schkopp, von Sack, von Kittlitz oraz von Maltitz. Z wyposażenia kościoła na uwagę zasługują także: drewniana ambona i takaż chrzcielnica z około 1597 roku, barokowy krucyfiks, loża kolatorska oraz empory z około 1620 roku, także zdobione malowidłami ze scenami biblijnymi. W kościele siedleckim nie występuje temat maryjny, brak jest wizerunków świętych oraz symboliki kościoła, typowego elementu dla świątyń katolickich. Malowidła siedleckiego kościoła, zawierają główne credo wiary protestanckiej, przedstawiają genezę grzechu Adama i Ewy oraz jego konsekwencje zwieńczone ofiarą na krzyżu. W zewnętrznych murach kościoła zachowały kamienne nagrobki z lat 1535 – 1695. Przeprowadzone w ostatnich latach prace renowacyjne pozwoliły wydobyć na światło dzienne niezwykłość, oryginalność i różnorodność treści, form oraz artyzmu tego obiektu. Nie będzie nadużyciem określenie, iż jest to perełka wśród zabytkowych kościołów naszej gminy. Na XIV – wiecznym cmentarzu przykościelnym w doskonałym stanie zachował się barokowy nagrobek Ottona von Nostitz z około 1750 roku oraz zespół grobowców rodziny von Wehmar (Wechmar). Znajduje się tu również zbiorowa mogiła żołnierzy polskich z kampanii wrześniowej 1939 roku, zmarłych w tutejszym podobozie jenieckim.

Dzwonnica

dzwonnica siedlce
   Obok kościoła znajduje się drewniana dzwonnica z 1888 roku. Drewnianą konstrukcję budowli wzniesiono na ceglanej podmurówce o rzucie kwadratu. Całość jest oszalowana deskami. Mocno zwężająca się ku górze bryła zwieńczona jest dwupołaciowym daszkiem krytym gontem. Otwory okienne i drzwi wejściowe są o wykroju prostokątnym. Wewnątrz znajduje się stalowy dzwon pochodzący z czasu budowy obiektu.

Strona internetowa: http://parafia.siedlce.w.interiowo.pl/

Informacje urzędowe

Przetarg – działki budowlane w Zimnej Wodzie

Wójt Gminy Lubin ogłasza I przetarg ustny nieograniczony na sprzedaż nieruchomości położonych […]
Czytaj więcej…

Zobacz więcej

Nasi partnerzy