Kościół filialny pw. Niepokalanego Poczęcia NMP w Raszowej
Świątynia została wzniesiona prawdopodobnie w XV wieku na zrębach jakiegoś wcześniejszego założenia sakralnego, przy którym już od 1362 roku istniał miejscowy cmentarz. W XVI wieku budynek został przejęty przez ewangelików. W drugiej połowie XVIII stulecia obiekt został poddany gruntownej przebudowie. Jest to murowana, kamienno-ceglana budowla wzniesiona na założeniu gotyckim o rzucie prostokątnym. Jednonawowy obiekt jest zorientowany, z zakrystią i kruchtą pod prostokątną wieżą. Dachy świątyni są dwuspadowe, kryte dachówką ceramiczną. Otwory okienne są o wykroju ostrołukowym. Podobny wykrój mają dwa ceglane portale uskokowe. Wnętrze świątyni w części nawowej przykryte jest drewnianym stropem wspartym na jednym drewnianym, profilowanym słupie. Większość wyposażenia świątyni spłonęła w pożarze, jaki miał miejsce w 1969 roku. W prezbiterium zachowała się wnęka na sakramentarium (szafa na sprzęty liturgiczne), a w zakrystii kuta w żelazie, późnogotycka krata. W ścianach świątyni przetrwały liczne epitafia z XVI, XVII i XVIII wieku, spośród których wyróżnia się podwójny kamienny nagrobek figuralny Busewojów z drugiej połowy XVI wieku.
