Kościół filialny pw. św. Józefa Robotnika

  Jedynym zachowanym do dnia dzisiejszego obiektem zabytkowym jest kościół filialny p.w. św. Józefa Robotnika, którego fundatorem był książę Ludwik I. W 1356 r. przekazał on do dyspozycji kościoła 2 łany ziemi, a w 1360 roku udzielił mu finansowego wsparcia. Świątynia usytuowana jest na dość eksponowanym wzniesieniu we wschodniej części Górzycy. Obecnie jest to wolnostojąca, jednonawowa, zorientowana, budowla wzniesiona na rzucie prostokąta, z wyodrębnionym węższym oraz trójbocznie zakończonym prezbiterium. Świątynia wzmocniona jest licznymi przyporami. Od strony południowej znajduje się kruchta, natomiast od północy na całej długości prezbiterium dobudowana jest zakrystia. Na osi fasady zachodniej świątyni posadowiona jest masywna, kamienna wieża dzwonnicy wzniesiona na rzucie prostokąta, która w górnej części przechodzi w ośmiobok. Zwieńczenie wieży stanowi stromy ostro słupowy hełm. Nawę, prezbiterium oraz zakrystię wieńczy dach dwuspadowy, kruchtę i kaplicę dach pulpitowy. W murach kościoła zachowało się kilka kamiennych płyt nagrobnych z XVII i XVIII wieku. W dość skromnie wyposażonym wnętrzu świątyni znajdują się drewniane drzwi barokowe oraz klasycystyczny prospekt organowy. Interesująca jest również główna brama wejściowa wraz z przyległym murem otaczającym teren przykościelny, które datowane są na XIV wiek, podobnie jak cmentarz znajdujący się po północnej stronie kościoła.